Bij de evaluatie van het bondsfeest van 1996 werd ook hardop gesproken over nieuwe uniformen. De schutterij had sinds de heroprichting weliswaar een gezond banksaldo, echter voor de aanschaf van nieuwe uniformen was het lang niet genoeg. Als doel werd gesteld om de hele vereniging te voorzien van nieuwe uniformen bij het 150-jarig bestaansfeest in 1998. Er werd niet alleen door de stuurgroep, onder voorzitterschap van Jeu Smeets, heel veel werk verricht, maar ook door de leden zelf. Binnen de leden was er een groep onder leiding van Leo Baggen en Leon Nijsten, die zich tot doel had gesteld genoeg geld bij elkaar te krijgen om alle jeugdleden te kunnen voorzien van een uniform. Op 5 september 1998 werden tijdens een feestelijke mis de uniformen ingezegend door pastoor Guus Hennekam. Als uniform was gekozen voor het gala tenue van het Tamboers&Pijperskorps van het Korps Mariniers, met dien verstande dat er 3 verschillen zijn. Een donkerblauwe tuniek met rode fouragères, een witte platte pet en een witte pantalon.
Succes bij schuttersfeesten
De aanschaf van deze uniformen kan als een hoogtepunt worden beschouwd voor onze schutterij. Maar er kon niet worden stilgezeten. Het volgende bondsschuttersfeest in 2001 stond al weer op het programma. En, eigenlijk al volgens traditie, werd dit feest wederom gehouden in het eerste weekend van september. Daarna stond er door een ruiling binnen de schuttersbond in 2003 weer een bondsschuttersfeest op het programma. Hierdoor had onze schutterij al 4 feesten binnen 8 jaar mogen organiseren, waardoor de verloren jaren 1964-1996 eigenlijk weer goed gemaakt werden. In 2004 is door dezelfde groep die in 1998 de jeugdleden van uniformen voorzag, een nieuw vaandel aangeboden aan de schutterij. Inmiddels is de schutterij een vereniging die binnen de gemeenschap Doenrade, maar ook daarbuiten alom gewaardeerd wordt. Blijkens ook uit de vele prijzen die jaarlijks op de verschillende schuttersfeesten gehaald worden. Sinds 1997 is het niet meer voorgekomen dat St. Michael een feest verliet zonder minimaal één prijs gewonnen te hebben.